- BEILSTENIUM
- BEILSTENIUMGermanice BEILSTEIN, oppid. Germaniae cum arce, bihoriô in Occasum hibernum Herbornâ distans, caput territorii, in satis magnam Westerwaldiae lineam extensi, olim sub proprio Cormite, e stirpe Nassovia, Lineae Dillenburgicae. Henricus enim I. Henrici Comitis filius, Othonis, qui Dillenburgense stemma condidit, nepos; ab Othone fratre maiore natur, hereditate divisâ, discedens, Beilsteniam lineam orsus est: Pater Henrici II. cuius sil. Henricus III. Iohannem I. genuit, quô natus Henricus IV. Iohannem suscepit II. patrem Iohannis III. qui, uxore licer Comitis Nassoviae Weilburgii ductâ, improlis obiit, ditione ad agnatos Dilleburgicos devolutâ. Atque ita surculus Beilstentus exsatuisse visus, transsatione novô succô, hereditati Georgii Comitis Nassonvii insitus eique iterum exemptus, fratribus eius natu minoribus cessit. Prior traductio annô 7. altera annô 21. saeculi praesentis fucta set, Cyriacus Lentulus Genealogiâ Principum Nassoviae adhuc ineditâ.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.